Idziesz ulicą na przedmieściu i nagle czujesz słodki, różany, intensywny zapach. Rozglądasz się i widzisz, że krzewy dzikiej róży już zakwitły. Oho! – czas na konfiturę z płatków róż. Biegniesz na targ, i rzeczywiście, na stołach pojawiły się reklamówki wypełnione różanymi płatkami. Ile ich jest? Ponoć kopa; zawsze mam wątpliwości, czy tam na pewno jest kopa pączków, ale w zasadzie jakie to ma znaczenie? Dwie reklamówki – to będzie dwa małe słoiczki konfitury. W tym roku za tę tzw. kopę płatków życzono sobie 4-5 złotych. Kupiłam.

Teraz przepis:

• Płatki róż przebieramy dokładnie, usuwając listki i szypułki, zwracając baczną uwagę, czy gdzieś się nie zaplątało jakieś żyjątko. Wsypujemy płatki do misy miksera, przesypujemy je cukrem pudrem – na te dwie reklamówki płatków zużyłam ok. 30 dag cukru.
• Włączamy mikser (z końcówką do ucierania) i ucieramy aż zrobi się z płatków  ciemnoróżowa masa.
• Przekładamy do wyparzonych słoiczków typu twist
• Z papieru pergaminowego wycinamy kółka o średnicy słoiczka, moczymy je w wódce, układamy w każdym słoiczku na wierzchu konfitury, zakręcamy dokładnie słoiczek.

Nie ma potrzeby pasteryzowania konfitury. Trzymam ją w lodówce i nic się jej nie dzieje.

Do ciasteczek, do mazurków, luzem do herbaty – idealna!

P.S. Kiedyś ucierałam płatki ręcznie pałką w makutrze. Ale zrobiłam się wygodna:) i nowoczesna!

To już ten czas, róża cukrowa już pięknie kwitnie i słodko pachnie.

Właśnie dostałam 40 dag różanych płatków i wyszło mi z tej porcji 4 małe słoiczki konfitury.

Płatki trzeba ważyć, bo od tego zależy ilość cukru, który trzeba będzie dodać.

A robimy konfiturę tak:

Płatki róż obrane z listków i szypułek

2 razy tyle cukru ile ważą płatki

sok z cytryny (do tej ilości wystarczyło mi pół małej cytryny)

Płatki przelewamy wrzącą wodą, odciskamy, dodajemy do misy miksera, wsypujemy cukier (bardzo drobny albo puder), ucieramy na jednolitą masę, dodajemy sok z cytryny.

Przekładamy do wyparzonych słoiczków typu twist, zakręcamy.

Gotowe.

Krzewy róży cukrowej już przepięknie rozkwitły, słodko i amarantowo.

Na stołach targowych pojawiły się charakterystyczne reklamówki wypełnione główkami róż, pakowanymi (teoretycznie) po 1 kopie. Myślę, że jest ich tam mniej, ale niech tam, 3 złote to przyzwoita cena, a wychodzi z tego 2 małe słoiczki konfitury. A dodam, że przed Wielkanocą, za taki mały słoiczek róży płaciłam w sklepie ok. 15 zł (były i droższe!); musiałam kupić, bo w ubiegłym roku nie miałam głowy do żadnych przetworów, a koniecznie chciałam zrobić mazurek różany.

Wielkiej filozofii w robieniu konfitury z róży nie ma:

Waży się suche, przebrane z listków i środków płatki róży i bierze się 2 razy tyle cukru pudru.

Płatki zalewa się wrząca wodą, po chwili odcedza i odciska.

Wrzuca się do makutry z cukrem i uciera aż powstanie zadawalająca nas konsystencja masy. Mogą być płatki bardziej lub mnie rozdrobnione, jak tam lubimy.

Dodaje się trochę soku z cytryny, żeby przełamać tę szaloną dość słodycz.

Pakuje się w wyparzone słoiczki typu twist, na wierzch można położyć kółko z pergaminu posmarowane spirytusem, zakręca się szczelnie.

Nie trzeba pasteryzować, tyle że powinny stać w ciemnym chłodnym w miarę miejscu.

Ja po prostu trzymam je w kącie, na najcieplejszej półce lodówki. Nie robię róży dużo, więc mogę sobie na to pozwolić.

Dużo czytałam o tym, że trzeba najpierw odciąć białe końcówki płatków, bo mają w sobie gorycz. Eeee, tam! Od wielu, wielu lat robię tę konfiturę, nigdy nie bawiłam się w żadne odcinanie końcówek, i nigdy konfitura gorzka nie była.

Moim zdaniem – co innego jest ważne.

Otóż w pączkach kwiatowych lubią sobie siedzieć robaczki, czasem wyglądające jak zwykły okruszek ziemi. I trzeba się naprawdę przyłożyć do dokładnego przebrania płatków, żeby nie trafiła się nam taka niemiła niespodzianka w makutrze.

Ach, i oczywiście, można zamiast ucierania ręcznego zmiksować płatki z cukrem, jednak przy ręcznym ucieraniu łatwiej uzyskać strukturę konfitury taką, jaką się lubi. A poza tym, czasem tęsknię do dawnych staroświeckich technik kulinarnych.